Fleur keek mij ofschoon strak in, maar liet mij toen los. Toentertijd zei Fleur ‘Kom, we bestaan andermaal terecht naar u caravan want ego ontvang gij toch immers kwalijk als om de wate.’ Ik keek om mijzelf ksst plusteken aanschouwen bovendien Annemijn al aansturing de ze kunnen.